Met een generatiekloof van bijna vijftig jaar en het nooit kunnen begrijpen van elkaar — hij als nuchtere Rotterdammer en zij als gevoelig meisje — neemt Ilse Wolf nu de tijd om haar vader beter te leren kennen door hem vast te leggen op camera en samen op pad te gaan in de serie Project Papa.
© Ilse Wolf
© Ilse Wolf
© Ilse Wolf
© Ilse Wolf
Tien jaar geleden verloor de vader van Ilse zijn arm en balanceerde hij wekenlang op het randje van de dood. Er is nog steeds een groteangst bij de fotograaf om hem kwijt te raken, en wil ze hem daarom zoveel mogelijk fotograferen. De eerste keer was tijdens haar fotografie opleiding in Antwerpen. Hier maakte ze haar eerste zwartwit portret van haar vader. Na deze foto volgde er nog velen; op zijn lievelingsplek in Zuid-Frankrijk, in Nederland in zijn huis en de plekken waar hij gewerkt heeft.
© Ilse Wolf
© Ilse Wolf
© Ilse Wolf
© Ilse Wolf
"Dag en nacht dus, wij. Maar toch lijken we ook op elkaar. En hoop ik dat we elkaar nog beter kunnen gaan begrijpen als we naar alle plekken gaan waar hij herinneringen heeft liggen. Een reisje door Nederland gaat het worden. Vol met verhalen en natuurlijk beelden. Het universele onderwerp is dan ook wel vaderliefde. Maar misschien gaat het ergens ook wel over afscheid en ouder worden. En over het leven met een handicap en de bewondering die ik heb voor zijn doorzettingsvermogen. Over een vader-dochter relatie. Over de goede oude tijd. En de stomme oude tijd."
© Ilse Wolf
© Ilse Wolf
© Ilse Wolf
© Ilse Wolf
