We leven in een maatschappij gefocust op perfectie. Sprookjesprinsessen en Barbiepoppen geven ons vanaf een jonge leeftijd een onrealistisch beeld van schoonheid en perfectie. Dina Goldstein fotografeert bekende sprookjesfiguren en poppen en creëerde voor deze karakters een alternatief en meer realistisch verhaal. In haar fotoseries probeert ze deze mythe van perfectie te verbreken. Haar tentoonstelling ‘In the dollhouse’ werd afgelopen zondag geopend in Rize Gallery in Amsterdam. Wij zochten haar op en mochten haar een aantal vragen stellen.
© Laura Andalou
Met je fotografie probeer je de mythe van perfectie te doorbreken. Wat is de reden hiervoor?
Onze samenleving is ontzettend gericht op schoonheid en perfectie. We willen een volmaakt lichaam, het perfecte huis en de perfecte vrienden. Dit willen we niet alleen voor een korte periode, maar het liefst voor altijd. Maar de waarheid is: perfectie is niet stabiel. Het is onmogelijk om ook maar iets op de hoogte van perfectie vast te houden. Eveneens is het een kwestie van verschillende perspectieven; de definitie van perfectie is heel subjectief en voor iedereen verschillend.
© Dina Goldstein
© Dina Goldstein
In je fotoserie ‘In the dollhouse’ heb je een van de meest krachtige symbolen uit de westerse cultuur gebruikt: Barbie en Ken, het geliefde en geïdealiseerde Amerikaanse koppel. Waarom heb je besloten om hen in je fotografie te gebruiken?
In de popcultuur hebben wij iconische figuren als Barbie en Ken die ons leiden naar de manier waarop wij vandaag de dag perfectie zien: ze zijn blond, lang en gebronsd. Al deze kenmerken zijn voor vele mensen in de westerse cultuur de definitie van perfectie. Vanaf een jonge leeftijd krijgen we met dit koppel te maken. Wanneer kinderen met deze poppen spelen creëren ze gefantaseerde levens voor hen, vergelijkbaar aan de perfecte verhalen uit sprookjes. Hierdoor wilde ik voor Barbie en Ken een alternatief verhaal verzinnen. Een verhaal zoals het zich in de realiteit zou kunnen afspelen.
Ik vond het interessant om Barbie en Ken als uitgangspunt te nemen, omdat Ken vrijwel altijd in de schaduw heeft gestaan van Barbie. Als reactie hierop begint Ken in mijn verhaal te rebelleren. Hij wil onderzoeken wie hij is. Zodoende komt Ken uit de kast en langzamerhand begint Barbie zich te realiseren dat hij niet meer van haar houdt zoals voorheen. Ze probeert hem terug te winnen, maar het is verloren moeite. In mijn fotografie ontstaat er een afstand tussen de twee. Ik vertel in beeld wat zijn werkelijke verlangens zijn. De dag na de poging van Barbie om Ken terug te winnen ontdekt Barbie dat Ken een affaire heeft met een man. De breakdown van Barbie volgt waarbij ze al haar haar afknipt en zich verkleed in het tenue van Ken in de hoop zich weer verbonden te voelen met hem. Hiermee wilde ik laten zien dat zelfs het meest perfecte koppel van Amerika niet perfect is.
© Dina Goldstein
© Dina Goldstein
© Dina Goldstein
Wat is jou mening over het feit dat Barbie als de representatie van ‘schoonheid’ wordt gezien en dat ze ons vanaf een jonge leeftijd leert dat schoonheid een moeten is om geluk en succes te krijgen in het leven?
Barbie en Ken zijn het symbool geworden voor schoonheid en perfectie. Binnen hun poppenhuis lijkt alles perfect, maar het is een onwerkelijk schoonheidsideaal en soms is dat gevaarlijk voor kinderen. Hierdoor leren ze niet om hun eigen schoonheid te waarderen. In mijn fotoserie ‘In the dollhouse’ wilde ik daarom juist laten zien dat zelfs het leven van Barbie geen perfectie kent. Een onderzoek door psychologen heeft ons laten zien dat wanneer kinderen volwassenen zijn geworden ze Barbie beginnen te haten. Uit reactie hierop trekken ze haar lichaamsdelen en hoofd eraf. Dit komt omdat zij zich beginnen te realiseren dat het uiterlijk van Barbie een irreëel schoonheidsideaal is.
© Dina Goldstein
© Dina Goldstein
Wie of wat zie jij als inspiratie voor je fotografie?
Mijn dochters zijn op de leeftijd dat ze met deze poppen spelen. Kinderen worden op deze leeftijd overspoelt met het ‘happily ever after’ verhaal. De boodschap in mijn fotografie is ook iets wat ik aan mijn dochters wil meegeven. Ik geloof dat er momenten in het leven zijn die voor even aanvoelen als een ‘happily ever after’, maar er zijn ook dieptepunten in het leven. Mijn dochters en de mensen in onze huidige maatschappij zijn daarom vaak een grote bron van inspiratie voor mij.
© Dina Goldstein
© Dina Goldstein
Je fotografeert altijd met een verhaal in je achterhoofd, waarom is dit zo belangrijk voor je?
Wanneer kinderen met deze poppen spelen creëren zij ook een verhaal. Dit wilde ik ook doen, maar dan een verhaal die de realiteit voorspiegelt. In mijn vorige projecten legde ik altijd een heel verhaal uit in één foto, zoals ik bijvoorbeeld heb gedaan bij mijn fotoserie ‘Fallen Princesses’. Deze foto’s worden tamelijk zwaar om naar te kijken omdat er zo veel informatie in verwerkt zit. ‘Inside the dollhouse’ bestaat uit een aantal foto’s die onderling een verhaal vertellen. Ik maak geen films, maar dit werkt als een soort storyboard voor mij.
Het werk ‘In the dollhouse’ is nog tot 1 november te bezichtigen in Rize Gallery Amsterdam.
Tekst door Laura de Jong
inthedollhouse.net
dinagoldstein.com
laura-andalou.blogspot.nl
rizegallery.com
