Gewoonlijk fotografeert Carilijne Pieters alleen de mensen om haar heen. Dit keer niet. Ze besloot na haar afstuderen aan de HKU, haar manier van kijken met anderen te delen door het maken van zelfportretten. Ze vertelt kleine, intieme verhalen die evengoed universeel zijn.
© Carilijne Pieters
© Carilijne Pieters
© Carilijne Pieters
“In mijn zelfportretten durf ik alle kanten van mezelf te laten zien. Je voelt je nooit een dag precies hetzelfde; een mens heeft zoveel verschillende emoties en gemoedstoestanden. De beelden gaan over kwetsbaarheid, intimiteit, voyeurisme, het kwijtraken van jezelf en het verlangen naar aanraking en geborgenheid. Kortom; het leven.’’
© Carilijne Pieters
© Carilijne Pieters
© Carilijne Pieters
© Carilijne Pieters
Carilijne wil met haar zelfportretten laten zien dat emoties niet te onderdrukken zijn. Het accepteren ervan is de reden dat ze zichzelf begon te fotograferen. Dit wil ze voor een lange, onbepaalde tijd blijven doen. Misschien wel haar hele leven. Uiteindelijk wil ze deze serie combineren met eigen geschreven gedichten.
