Aan bloemen verbindt de mens al eeuwen emoties. Elke bloem geeft een andere impressie die je vanzelf wel aanvoelt. Zo geef je bij de geboorte van een kind geen bos zwarte rozen met de doorns er nog aan, maar bijvoorbeeld vrolijke tulpen. Gabriele Mariotti (1986) ontneemt de modellen in zijn serie hun gezicht en vervangt deze door, jawel, bloemen.
Joy, © Gabriele Mariotti
Hope, © Gabriele Mariotti
Doordat de gezichten zijn afgeschermd kun je hun emoties niet aflezen. De kleuren, bloemen en kleding zijn allemaal op elkaar afgestemd waardoor de fotograaf de bedoelde emotie alsnog voelbaar maakt. Door het afschermen van de gezichten worden de mensen anoniem maar toch kun je je wel een voorstelling maken van wat voor soort persoon zij zijn. De jongen met de gitaar is een levensgenieter terwijl het meisje met de paraplu het waarschijnlijk even niet meer ziet zitten nadat haar grote liefde er vandoor is gegaan met een ander. De bloemen springen echt uit de gezichten en lijken zichzelf inderdaad te willen uiten. Wanneer ze zomaar futloos voor de hoofden zouden zweven, zouden de personages eigenlijk niet meer dan veredelde bloempotten zijn. Nu lijken de bloemen het gevoel van de mensen echter juist te versterken waardoor een wisselwerking ontstaat met hun 'bloempot'.
Wait, © Gabriele Mariotti
Loss, © Gabriele Mariotti
Joy, © Gabriele Mariotti
Met Spring of Feelings onderzoekt Mariotti welke elementen nodig zijn om gevoel uit te dragen. Welke stimulans zet mensen er toe aan een bepaald gevoel te krijgen bij een beeld? Ondanks dat bloemen geen emoties tonen, werken ze in deze serie heel goed om de afgeschermde gezichtsexpressies te vervangen. Mariotti toont met deze serie aan dat met zoiets simpels als een bloem, toch veel subtiele en complexe emoties duidelijk gemaakt kunnen worden.
Fear, © Gabriele Mariotti
Desire, © Gabriele Mariotti
Ook leuk om te bekijken zijn de gifjes die Mariotti maakt die je hier kunt zien!
gabrielemariotti.com
