Kiri Pruntel (1988) onderzoekt in haar fotografie menselijke interactie, waarbij zij de fysieke nabijheid en non-verbale communicatie als maatstaf gebruikt. Het is een studie naar de randvoorwaarden van de kwetsbaarheid in sociaal contact.
© Kiri Pruntel
© Kiri Pruntel
In haar werk voert Kiri interventies uit sociale situaties waarbij zij zo min mogelijk sturing wil geven in de uitkomst hiervan. In ‘Proxemics’ is Kiri op zoek gegaan naar hoe kwetsbaar menselijk contact nog is en hoe wij op een nieuwe manier met elkaar in contact kunnen komen. Door beperkingen op te geven; een groep mensen zich tot elkaar laten verhouden in een kleine afgesloten ruimte of mensen opdrachten te geven waarbij de non-verbale communicatie centraal staat zoekt Kiri de confrontatie op die tussen verschillende individuen kan ontstaan.
© Kiri Pruntel
© Kiri Pruntel
© Kiri Pruntel
© Kiri Pruntel
© Kiri Pruntel
“De fysieke reactie die ontstaat uit deze interventies is iets waar ik naar zoek in mijn werk – ik ben ontzettend nieuwsgierig wat er met mensen gebeurd wanneer je probeert ze uit hun eigen comfortzone te trekken. Om het proces eerlijk en transparant te houden ben ik vaak ook onderdeel van mijn eigen werk, als toeschouwer maar vaak bewust ook als deelnemer.’’
© Kiri Pruntel
© Kiri Pruntel
© Kiri Pruntel
De sociale conventies in ons dagelijks leven intrigeren haar voornamelijk omdat veel ervan nooit bevraagd wordt. Echter kunnen deze conventies vrij onlogisch zijn in de praktijk. In haar werk probeert Kiri deze sociale regels opnieuw te definiëren.
