Een onderzoek naar de betekenis van ‘kwetsbaarheid’ in Sao Paulo; een stad die bekend staat om zijn hoge werkdruk, onveiligheid en geweld. In de fotoserie ‘Whispers’ maakt de cultuur van Sao Paulo zich op een subtiele manier zichtbaar door de gesprekken van Marijn Bax met de inwoners van deze stad. Het resultaat waren verschillende interviews en een vertaling in beeld. De fotograaf ontdekte gaandeweg een overlap met onze individualistische maatschappij door de invloeden van geld, werk, media en politiek.
Voor het onderzoek en de fotoserie ‘Whispers’ gebruikte Marijn een methode uit het Chinese kinderspel ‘Chinese whispers’, waarin iemand een zin in de oor van een ander fluistert en het vervolgens moet doorfluisteren aan de volgende persoon. Ieder persoon interpreteert deze zin verschillend en daarom kan het uiteindelijk een totaal andere uitkomst hebben dan het oorspronkelijke. Deze methode heeft Marijn gebruikt om bewust haar controle te verliezen over de vraag van het onderzoek en om deze definitie via de ogen en verhalen van verschillende onbekende mensen uit de stad te ontdekken.

© Marijn Bax

© Marijn Bax
Zo hebben alle negen beelden uit de serie een eigen verhaal en eigen kijk op het begrip ‘kwetsbaarheid’. De persoon van het derde beeld vergelijkt zijn ervaring van kwetsbaarheid met onvoorspelbaarheid en het losgekoppeld zijn binnen een situatie. “Op een bepaald moment was ik compleet verzonken in mijn eigen gedachten. Ik koppelde volledig los van wat er gebeurde op mijn werk. Hierdoor ontstond een kwetsbaar moment. Ik moest oppassen dat de bezoekers de kunstwerken niet aanraakten. Op dat moment liep een van de bezoekers over de streep en raakte het schilderij aan.’’

© Marijn Bax
De daar opvolgende persoon vergelijkt het begrip met de manier waarop zijn omgeving altijd heeft gereageerd op ‘kwetsbaarheid’. Als jongen mocht hij dit niet laten zien en werd hij uitgelachen wanneer hij zichzelf bloot gaf. “Ik leerde dat ik niemand mocht vertellen dat ik bijvoorbeeld een meisje leuk vond, anders zouden ze me uitlachen. Later leerde ik dat dit niet het geval was, maar dat je leert dat het blootstellen van je eigen gevoelens een zwakte is die je probeert te verbergen. De energie die je moet gebruiken om je zwakke plekken te verbergen is ontzettend vermoeiend. Als je in staat bent om deze belemmeringen aan de kant te zetten ben je in staat om pas écht in rust te leven.’’

© Marijn Bax

© Marijn Bax

© Marijn Bax

© Marijn Bax

© Marijn Bax

© Marijn Bax
Ben je benieuwd naar de rest van de verhalen? Kijk dan op de website van Marijn Bax.